ปวพ. มาตรา ๒
            ห้ามมิให้ เสนอ คำฟ้อง ต่อ ศาลใด เว้นแต่
                        (๑) เมื่อ ได้พิจารณาถึง สภาพ แห่ง คำฟ้อง และ ชั้น ของ ศาล แล้ว ปรากฏว่า ศาล นั้น มีอำนาจ ที่จะ พิจารณาพิพากษา คดีนั้น ได้ ตาม บทบัญญัติ แห่ง กฎหมาย ว่าด้วย พระธรรมนูญศาลยุติธรรม และ
                        (๒) เมื่อ ได้พิจารณาถึง คำฟ้อง แล้ว ปรากฏว่า คดี นั้น อยู่ใน เขตศาล นั้น ตาม บทบัญญัติ แห่ง ประมวลกฎหมายนี้ ว่าด้วย ศาล ที่จะรับ คำฟ้อง และ ตาม บทบัญญัติ แห่ง กฎหมาย ที่กำหนด เขตศาล ด้วย

พระราชบัญญัติ ให้ใช้ พระธรรมนูญศาลยุติธรรม พ.ศ. ๒๕๔๓
พระราชบัญญัติ แก้ไขเพิ่มเติม พระธรรมนูญศาลยุติธรรม พ.ศ. ๒๕๕๐
พระราชบัญญัติ แก้ไขเพิ่มเติม พระธรรมนูญศาลยุติธรรม (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๕๐
พระราชบัญญัติ แก้ไขเพิ่มเติม พระธรรมนูญศาลยุติธรรม (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๕๑